- بی شباهت (شَ هََ)
مرکّب از: بی + شباهت، که شباهت و مانایی ندارد. بدون مانستن. رجوع به شباهت شود
معنی بی شباهت - جستجوی لغت در جدول جو
- بی شباهت
ناجور اهوماناک ناهمانند
- بی شباهت
ناهمانند، ناهمسان
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: بی ’فارسی’ + شبیه ’عربی’، بی همتا. بی نظیر. بی مانند:
میر ابوالفضل کز فتوت و فضل
در جهان بی شبیه و بی همتاست.
فرخی.
و رجوع به شبیه شود
میر ابوالفضل کز فتوت و فضل
در جهان بی شبیه و بی همتاست.
فرخی.
و رجوع به شبیه شود
(شُ هََ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: بی + شبهت، از شبهه ’عربی’، بی شک. بی تردید: و هر راز که ثالثی در آن محرم نشود هرآینه از اشاعت مصون ماند و باز آنکه بگوش سیمی رسید بی شبهت در افواه افتد. (کلیله و دمنه)، اگر خار در چشم متهوری مستبد افتد و در بیرون آوردن آن غفلت بورزد... بی شبهت کور شود. (کلیله و دمنه)، رجوع به شبهت شود.
(قَ حَ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: بی + قباحت، آنکه زشتی چیزی را درنیابد. رجوع به قباحت شود، ناامید. (ناظم الاطباء) ، برخلاف میل. (یادداشت مؤلف) :
همی خواهداز من که بی کام من
ببرد ز دل خواب و آرام من.
فردوسی.
- به بی کام کسی، بخلاف میل او. نه بمراد و کام او. به نامرادی او:
چو ماهوی مر شاه رامانده دید
به بی کام او تخت را رانده دید.
فردوسی.
، بی خواست. بی اراده: شاشه، آب تاختن مردم بود که بی کام برآید. (حاشیۀ لغت فرس اسدی نخجوانی)، و رجوع به کام شود
همی خواهداز من که بی کام من
ببرد ز دل خواب و آرام من.
فردوسی.
- به بی کام کسی، بخلاف میل او. نه بمراد و کام او. به نامرادی او:
چو ماهوی مر شاه رامانده دید
به بی کام او تخت را رانده دید.
فردوسی.
، بی خواست. بی اراده: شاشه، آب تاختن مردم بود که بی کام برآید. (حاشیۀ لغت فرس اسدی نخجوانی)، و رجوع به کام شود
(شَ)
لغت نامه دهخدا
بی چوپانی. بی نگهبانی. بی پاسبانی:
شد از بی شبانی رمه تال و مال
همه دشت تن بود بی دست و یال.
فردوسی.
رجوع به شبانی شود
شد از بی شبانی رمه تال و مال
همه دشت تن بود بی دست و یال.
فردوسی.
رجوع به شبانی شود
